จำปีสิรินธร

วงศ์ : MVGNOLIACEAE

ชื่ออื่น : -

ลักษณะ : ในธรรมชาติพบขึ้นในกลุ่มของป่าพรุน้ำจืด เป็นต้นไม้ขนาดใหญ่ สูง 20 - 25 เมตรเปลือกต้นแตกเป็นร่องเป็นสะเก็ดตามยาว ใบเดี่ยว รูปขอบขนาน เรียงเวียนรอบกิ่ง ใบอ่อนมีขนนุ่นที่ใต้ใบ เมื่อใบแก่จะเรียบ ดอกเดี่ยวออกซอกใบ สีขาว มีกลีบดอก 12 - 15 กลีบแต่ละกลีบรูปไข่กลับแกมรูปขอบขนาน ปลายกลีบมนแผ่กว้าง กลีบหนา ฉ่ำน้ำ แข็งเปราะ ผลกลุ่ม ผลย่อย 8 - 15 ผล แต่ละผลมี 1 - 6 เมล็ดเมื่อแก่เมล็ดสีแดงเข้ม

ฤดูดอกบาน : เมษายน - พฤษภาคม  ดอกบานวันเดียวแล้วโรย ดอกเริ่มแย้มและส่งกลิ่นหอมตั้งแต่ช่วงใกล้พลบค่ำ มีกลิ่นหอมแรงตลอดวันในวันต่อมากลีบดอกจะกางบานและร่วง

การขยายพันธุ์ : เพาะเมล็ด หรือทาบกิ่งโดยใช้จำปาเป็นต้นตอ

ปลูกอย่างไรให้สวย : ควรปลูกลงแปลงกลางแจ้งให้ห่างจากต้นไม้อื่นอย่างน้อย 5 เมตร หากปลูกด้วยต้นกล้าที่ได้จากการดพาะเมล็ด จะเจริญเติบโตได้ดีในที่ลุ่มมีอากาศหนาวเย็นและทนต่อสภาพดินชื้นแฉะ ไม่ชอบพื้นที่แห้งแล้ง ถ้านำต้นที่ได้จากการทาบกิ่งมาปลูก จะเจริญเติบโตได้ไนพื้นที่มีการระบายน้ำดี แต่ไม่ควรปลูกลงกระถางเพราะจะไม่ออกดอก